Miasto położone w środkowej części Włoch w obszarze Marsze na przedgórzu pięknego Apeninu Umbryjsko-Marchijskiego. W 754 roku, starożytne Urbinum Metaurense zostało włączone do Państwa Kościelnego. Rok 1213 spowodował przekazanie go, jako lenno rodowi Montefeltro, od 1443 księstwo z samodzielną stolicą(1474).
Malownicze miasteczko jakim jest Urbino, położone na wysokości 485 m n. p. m. cechuje większą ilością opadów niż na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Występuje tutaj klimat podzwrotnikowy, a najgorętsze miesiące to czerwiec, lipiec, sierpień. Piękno miasteczka i jego zabytkowość nie narzeka na turystów których można spotkać o każdej porze roku.
Pałac w Urbino odgrywał ważną rolę w czasie renesansu stając się tym samym centrum sztuki, nauki i kultury (działalność P. della Francesca, F.di Giorgio Martinii). W latach 1508-1631 przebywał w rękach książąt della Rovere, gdy przeminął ród przeszedł ponownie pod władzę papieży. Urbino może pochwalić się ok. 15 tys. mieszkańcami. Występuje przemysł jedwabniczy i ceramiczny. Od 1530 roku bardzo ważny ośrodek wyrobu z majoliki, szeroko rozwinięte rzemiosło artystyczne. Ośrodek turystyczny o średniowiecznym układzie miasta, z Uniwersytetem z roku 1506.
W bardzo dobrym stanie zachowały się zabytki – Kościoły z XIVw. San Domenico, San Francesco, San Giovanni Batista, baptysterium, z XV w. San Bernardino, Palazzo Ducale oraz niezliczone domy średniowieczne, pałace renesansowe i katedry.
Urbino razem z Pesaro jest stolicą prowincji Pesaro e Urbino, od roku 1998 zabytkowe centrum miasta wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Będąc w Urbino warto zobaczyć Pałac Książęcy, który wyróżnia się wyjątkową architekturą i artystycznym wykonaniem z okresu renesansu. Galeria w Marche pod jego urokiem zdecydowała obrać sobie Pałac za siedzibę. Przy ulicy Raffaello 57 znajduje się dom, gdzie w 1483 roku urodził się artysta Rafael. Dom przekształcony w muzeum zawiera piętnastowieczne freski. Głównym architektem Katedry wybudowanej w stylu neoklasycystycznym był Giuseppe Valadier, głównymi dziełami jakie tam odnajdujemy są dzieła artysty Federica Barocciego.
Dalej możemy zobaczyć Klasztor świętej Klary, pomnik Rafaela wykonany przez Luigi Belliego. Muzeum archeologiczne, szkoła z internatem której budowę rozpoczęto w 1705 roku z prośby papieża Klemensa XI.Z rozkazu diuka Fryderyka II w XV w. wykonano mauzoleum, które wykonał Donato Bramante. Znajdują się tam groby diuków z Urbano. W początkowej fazie istniała nastawa ołtarzowa Piera della Francesca z wizerunkiem Madonny, świętych i Fryderyka II. Dzisiaj nastawa znajduje się w pinakotece Breraw Mediolanie.
Główną bramą miasta jest wybudowana w 1621 roku Brama Valbona, będąca uwieńczeniem zawarcia związku małżeńskiego przez diuka Fryderyka Ubaldo i Klary de Medici. Interesujące są kościoły świętego Franciszka w stylu gotyckim wykonany przez Luigi Vanvitelliego, oraz kościół świętego Dominika. Ten drugi wybudowany w XV wieku -odnowiony został w 1729 roku. Przed kościołem egipski obelisk z 550 roku przed naszą erą uświetnia swoją obecnością. Ciekawostką jest fakt iż zewnętrzna powłoka kościelna wybudowana jest w stylu renesansowym i dzieła Luca della Robbia z 1450 roku.
Jak widać Urbino subtelne miasteczko swoim wdziękiem zachwyca i przyciąga nie jednego turystę. Każdy znajdzie tam coś dla siebie i dla duszy, a także dla ciała.
Urbino – włoskie miasto pachnące przyprawami przywołuje wspomnienia i przenosi w średniowieczne czasy. Pozwala na ucieczkę od cywilizacji, która dogania nas co dnia i przypomina w teraźniejszości.
