U podnóża Wezuwiusza nad Zatoka Neapolitańską leży stolica Kampanii Neapol, należący do Morza Tyrreńkiego. Założone przez Greków w 600 r. p. n. e. O nazwie Neapolis oznaczało Nowe Miasto. W wieku IV p. n. e. Zostało podbite przez Rzymian. Od tamtej pory rozwijało się stając się głównym centrum kultury w Italii, którą cenił Neron, literaci i wszyscy pozostali artyści wprowadzając d; miasta podziw i zachwyt. W 1266 roku Karol I ustanowił ją swoją stolicą doprowadzając do szczytu świetności. Z czasem miasto powiększało się a wraz z tym budowano więcej kościołów i pałaców, a 1860 roku stała się częścią zjednoczonych państw włoskich. Obecnie Neapol liczy sobie ok. 1 mln ludności, aglomeracja wynosi 3 mln, a Metro 6 linii.
Panujący w średniowieczu Bizantyńczycy, Normanowie, Niemcy, Francuzi czy Hiszpanie tak jak inni turyści z ciekawością przybywają do opactwa kulturalnego i gospodarczego Włoch. Jedną z ważnych części pielgrzymowania w roku jest czas majowy, wrześniowy i grudniowy gdzie następuje do przemiany krwi św. Januarego – patrona Neapolu. Pamiątka umieszczona jest kasie pancernej w której jest relikwiarz, a w niej krew świętego. Krew została zebrana w roku 305 podczas egzekucji biskupa. Cudowna krew zmienia swój stan skupienia, kolor, burzy się. Jeśli nie zmieni się w stan płynny tak jak stało się to w 1944 roku, w roku wybuchu Wezuwiusza, traktowane jest jako zły znak. Relikwie przechowuje się w kaplicy zbudowanej na początku 1526 roku jako podziękowanie za uratowanie miasta od dżumy.
Pogoda sprzyjająca cały rok i wyśmienita atmosfera pełna przepięknych budowli, pomników, muzeów, kawiarni historycznych robi niesamowite wrażenie na turystach. Szczególnie atrakcyjny jest malowniczy Palazzo Reale(Pałac Królewski) wraz z dworem Castel Nuovo. Następna jest Katedra Św. Januarego z kaplicą z XVII w., Klasztor Kartuzów. Warte obejrzenia są również kościoły San Domenico Maggiore z XIII w. ,Santa Maria del Carmine z XII, XV, XVIII w., Santa Maria Incoranata XIV w. , Santa Chiara XIV w.
Oprócz zabytków Neapol może pochwalić się znakomitą, cudownie pachnącą kuchnią i pizzą neapoletanańską. Wykonana została w roku 1889 na cześć królowej Włoch przez Raffaele Esposito. Jej skład niezmiennie wygląda tak samo czyli pomidory San Marzano, bazylia,mozarella di Bufala Campana. Ulubione danie artystów to spaghetti po neapolitańsku bez mięsa. Neapol może pochwalić się urodzonym tam aktorem, komikiem, pisarzem, kompozytorem Totò.
Najwięcej atrakcji dla podniebienia dostarcza wyśmienite wino, które relaksuje i przyjemnie wprowadza w tajemniczy świat przeszłości. Spokojnym krokiem możemy udać się na starówkę miasta należące do listy światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Podziwiać możemy Muzeum Archeologiczne, a w nim odkrycia z Pompejów i Herkulanum. Muzeum Certosa di San Martino, Palazzo Reale i Galeria di Capodimonte. Będąc w Neapolu koniecznie musimy zwiedzić Pompeje, jak również liczne kościoły, zamki, pałace otaczające miasto. Pełni adrenaliny i otaczających symboli możemy złapać chwilę oddechu na kolejce linowej Montesanto którą dojedziemy aż do zamku Sant’Elmo, gdzie odbywają się prezentacje kultury i sztuki.
Słowa które kiedyś zostały wypowiedziane „Zobaczyć Neapol i umrzeć” zapożyczone przez Rzym, wyrażają wszystko i uświadamiają nam czym jest piękno Neapolu. Planując wyprawę do Włoch nie możemy zapomnieć o tym mieście, tętniącym energią i życiem pędząc ciągle na przód.
