Stambuł jest miastem o bardzo bogatej historii. Położony jest na dwóch kontynentach, a jego początki sięgają VII w. p.n.e.. Miasto zostało założone przez Greków. Ówczesna kolonia nosiła nazwę Byzantion. Zlokalizowana została nad zatoką – Złotym Rogiem, – dzięki czemu utrzymywała się z handlu morskiego i rybołówstwa. Morze stanowiło dodatkowo źródło pożywienia dla mieszkańców. Do tutejszego portu zawijało mnóstwo okrętów, które obrały za swój kierunek Morze Czarne.
W 330 r. n.e. doszło do zmiany nazwy miasta. Stało się ono stolicą imperium bizantyjskiego i nosiło nazwę Konstantynopolu. Od strony lądu miasto ochraniały potężne mury obronne. Dodatkową ochroną była zatoka oraz wody cieśniny Bosfor. Miasto stanowiło twierdzę nie do zdobycia dla Germanów czy Arabów. Upadło dopiero w roku 1204 r. ulegając najazdowi Krzyżowców. Złupili oni doszczętnie miasto, które straciło swoją dawną świetność.
Dzieła zniszczenia w 1453 r. dokonały wojska tureckie pod dowództwem Mehmeda II, które przypuszczając atak od strony portu zaskoczyły broniących i z łatwością zdobyły Konstantynopol. Doprowadziło to do upadku Cesarstwa Bizantyjskiego. Grecy marzyli o odbiciu tego strategicznego dla handlu miejsca, jednak miasto wciąż pozostawało pod międzynarodową kontrolą. Było tak aż do I wojny światowej, podczas której wojska pod dowództwem Kemala Paey – Atatnrka utrzymały miasto w rękach Turków. Po reformie kraju i nadaniu mu charaktery republiki doszło do zmiany nazwy miasta na obecną. Od tego czasu używa się określeń Stambuł lub Istambuł. Również w tym czasie podjęto decyzję o przeniesieniu stolicy do Ankary. Stambuł pozostał jednak najważniejszym dla kraju miastem. Jest to największy port w Turcji, w którym mieszka największa ilość ludzi. Dla wielu osób jest miastem symbolicznym, będącym łącznikiem między dwoma kontynentami: Azją i Europą.
