Kultura i zwyczaje we Francji. Będąc we Francji, nie na miejscu jest pytać się jego rdzennych mieszkańców o zarobki. Natomiast godzinami mogą rozmawiać oni o potrawach, serach i winach.
Etykieta i zwyczaje:
Francuzi znani są z tego, że podczas śniadania mogą rozmawiać z obcokrajowcami na różne nawet trudne tematy, np. jakie przekonania polityczne mają Polacy. Czasami zdarza się, iż Francuz potrafi zignorować turystę, który pyta się o coś po angielsku. Można tego uniknąć poprzez zaczęcie rozmowy grzecznościowym bonjour, a potem przejść na rozmowę w języku angielskim. Zapewne wtedy większość Francuzów doceni nasze starania i jest duża szansa na dogadanie się w najpopularniejszym języku zachodnim.
Obyczaje – brak kultury w metrze.
Francuzi uważani za naród który dba o kulturę, rozczarowują jej brakiem na przykład w paryskim metrze, które rządzi się niemal prawami dżungli. Na porządku dziennym jest to, iż kobietą i ludziom starszym nikt nie ustępuje miejsca. Nawet kobietom w ciąży młodzież rzadko ustępuje miejsca. Poza metrem jest niewiele lepiej Francuzi nie pałają chęcią pomocy gdy np. kobieta boryka się z wielką walizką.
Obyczaje – rozmowa o zarobkach, kuchni i rytuały na przywitanie.
Będąc we Francji, nie na miejscu jest pytać się jego rdzennych mieszkańców o zarobki. Natomiast godzinami mogą rozmawiać oni o potrawach, serach i winach. Jeśli Francuzi zaproszą nas na obiad w dobrym tonie jest dać gospodarzom kwiaty i coś na deser. Oddzielną sprawą są rytuały na przywitanie. Francuzi całują się w policzek na przywitanie jest to tzw. „bisou, bisou”. Najczęściej witają się tak dziewczyny i chłopacy z dziewczynami, choć zdarza się że dobrze znający się panowie też zastosują przywitanie typu „bisou, bisou”. Trzeba nadmienić że ilość całusów zależy od regionu w Bretani stosuje się 2, podczas gdy w Paryżu nawet 4.
Święta – obyczaje i zwyczaje.
Francuzi jedzą pączki w tłusty wtorek, a nie czwartek jak w Polsce. Podczas karnawału w Święto Trzech Króli mieszkańcy Francji ofiarowują sobie ciasto maślane w którym schowana jest mała figurka, kto ją odnajdzie temu przysługuje w ten dzień korona i miano króla, bądź królowej. Walentynki 14 lutego są obchodzone tak jak w całej Europie, sklepy są przyozdobione czerwonymi serduszkami i innymi dekoracjami. Wiosną Francuzi świętują Wielkanoc, którego symbolami nad Sekwaną są zajączki i dzwony. Rodzice chowają wtedy w domu bądź ogrodzie czekoladowe jajka. W laickiej Francji nie ma religijnego odniesienia do Świąt Wielkanocy jak w Polsce, ale spędza je się u rodziny przy suto zastawionym stole, bądź na wypoczynku za miastem. 1 maja Francuzi obchodzą Święto Pracy, obdarowują się oni bukietami konwalii co ma przynosić szczęście. 14 lipca przypada Narodowe Święto Francji, z tej okazji jest dzień wolny od pracy, swoistym zwyczajem są letnie obniżki w butikach. W sierpniu w Paryżu jest mniej ludzi niż zwykle, natomiast Lazurowe Wybrzeże przepełnione jest turystami. W listopadzie przypada dzień Wszystkich Świętych, lecz nie ma tak podniosłej atmosfery jak w Polsce. W grudniu obchodzi się Wigilię i Boże Narodzenie, do potraw wigilijnych należy indyk i owoce morza, szczególnie ostrygi, podawane są również ślimaki. Przy stole zasiada się od 20 do 24, a o północy otwiera się prezenty. W Boże Narodzenie, tak jak w Polsce odwiedza się rodzinę.
10 najlepszych francuskich festiwali, które musisz znać:
https://www.expatica.com/fr/lifestyle/holidays/top-french-festivals-444873/
