Najlepszym okresem na wakacje w Pammukale jest przełom lipca i sierpnia. Temperatury są wówczas najwyższe na przestrzeni całego roku, stąd też turyści z ogromną ochotą przybywają w te okolice, by kąpać się w basenach termalnych i wypoczywać w ogrodach Kleopatry. W sierpniu temperatury dochodzą do 34◦C. Turystom sprzyja brak opadów, których występowanie nasila się dopiero w okolicach listopada. Największą ilość deszczu notuje się w Pammukale w grudniu i styczniu. Opady pojawiają się wówczas średnio w co drugim dniu miesiąca, a ich suma to ok. 250 mm. Słońce w najcieplejszych miesiącach utrzymuje się na horyzoncie przez ok. 12 h na dobę. Wraz z nadejściem zimy pojawiają się również na tym obszarze chłodne wiatry, które powodują, że temperatura w grudniu spada do 15◦C.
Położenie i historia Pammukale, Turcja.
Pammukale jest miasteczkiem zlokalizowanym w środkowej części kraju. Nazwa miejscowości to w wolnym tłumaczeniu – bawełniany zamek. Od wieków obszar ten znany jest z dużych ilości wapnia w postaci ciekłej, który zastygając tworzy bajeczne formy krajobrazowe. Miasto położone jest u stóp góry Cokelez. Pammukale znajduje się w odległości 200 km od Morza Egejskiego, a jego historia sięga II w. p. n. e., kiedy to założono pobliskie miasto Hierapolis. Szybko zauważono cudowność obszarów Pammukale, gdzie proces tworzenia się form przyrodniczych z zastygającego wapienia trwa nieprzerwanie już od ok. 14 tysięcy lat. Równolegle z powstaniem Hierapolis na terenach Pammukale zaczęli pojawiać się pierwsi osadnicy.
Atrakcje turystyczne Pammukale i ogrody Kleopatry.
Pammukale jest turystyczną wizytówką Turcji. Na przestrzeni całego roku pojawiają się tutaj rzesze turystów, którzy przyjeżdżają w większości tylko po to, aby zobaczyć przepiękne formy powstające na wskutek zastygania składników mineralnych. Obszar ten to miejsce znajdujące się u podnóża gór, z których wypływają gorące źródła. Zawierają one duże ilości wapnia oraz dwutlenku węgla. Po wytrąceniu się składników mineralnych dochodzi do procesu zastygania. Dzięki temu powstają stalaktyty oraz trawertyny, czyli tarasy, w których gromadzi się błękitna woda. Obszary te dostępne są dla turystów, jednak ich niszczycielskie działanie powoduje, że kolejne z nich są wyłączane z ruchu turystycznego. Pammukale z daleka przypomina ogromną białą plamę, coś na kształt lodowca. Źródła górskie niestety ulegają powolnemu wysychaniu i na przestrzeni lat może okazać się, że skończy się proces powstawania nowych, jeszcze piękniejszych od istniejących form.
Dla turystów chcących skorzystać z uroków kąpieli w wodzie wypływającej z górskich wzgórz utworzono na terenie Pammukale sztuczne trawertyny wypełnione wodą. Udając się do Pammukale, pamiętajmy o tym, że tarasy zwiedza się na bosaka. Jest to rygorystycznie przestrzegane. Wstęp do tego osobliwego miejsca kosztuje ok. 10 zł. Ciekawym miejscem są ogrody Kleopatry. Obszar pełne zieleni, egzotycznych drzew, których punktem centralnym są baseny wypełnione leczniczą wodą. Jest to bardzo malownicze miejsce, lubiane przez turystów. Można tutaj odpocząć i popływać w termalnych wodach mających ok. 30◦C.
W Pammukale dobrze rozwinęła się baza noclegowa. W ofercie jest kilka hoteli o różnych standardzie. Ceny noclegów utrzymują się na poziomie 10 euro. Można dotrzeć tutaj autobusami dalekobieżnymi czy minibusem. W pobliżu Pammukale znajduje się starożytne miasto Hierapolis. Zniszczone w XIV w. przez trzęsienie ziemi, do tego momentu było największym na świecie ośrodkiem leczniczym. Największym zabytkiem tego miejsca jest starożytny teatr pochodzących z czasów rzymskich oraz pozostałości świątyni Apollona. Warto zwiedzić również ruiny bazyliki św. Filipa znajdującej się w szczytowym punkcie miasta. W Pammukale otwarto muzeum, które przechowuje eksponaty odkryte podczas prac archeologicznych na obszarze Hierapolis. Ciekawymi zabytkami miasta są również: brama miejska – opatrzona dwiema bliźniaczymi wieżami oraz cmentarz, na którym znajdują się setki grobowców o różnych kształtach i rozmiarach. W centrum Pammukale ulokowano starożytny rynek nazywany agorą. Obszar, na którym pojawiają się piękne twory natury, został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.
