Religie i wierzenia w Indiach – przekrój społeczeństwa

W Indiach panuje prawdziwa mieszanka religii. Już od pradziejów ludność miała swoje wierzenia, które wraz z rozwojem cywilizacji, przekształcały się i tworzone były coraz to nowsze odłamy religijne.

Rodzaje religii:

  1. Braminizm – jest to najstarsza religia, która swoje korzenie miała w wedyzmie. W Indiach wierzenia w wedy, inaczej święte księgi zawitały już ponad półtorej tysiąca lat przed naszą erą. Braminizm to rozbudowany wedyzm, ponieważ wierzący rozszerzyli ją go o teorię reinkarnacji.
  2. Hinduizm – Chyba najczęściej kojarzona religia z Indiami przez ludzi spoza tego kraju. Mimo to jest to najmłodsza religia, która pojawiła się w regionie Gangesu, ponieważ jej pierwsze wzmianki dotyczą wczesnej epoki Średniowiecza, a dokładniej początków VII wieku. Hinduizm jest kolejną częścią braminizmu. Tutaj również uznaje się wedy, jednak religia w tym wymiarze jest już monoteistyczna. Według wyznawców hinduizmu, istnieje jeden bóg w wielu postaciach. Hindusi czczą przede wszystkim postaci takie jak Dewi, Śiwa oraz Winszu. Poza Indiami i Nepalem nie spotka się wyznawców hinduizmu w tak licznych wspólnotach.
  3. Buddyzm – zalicza się do trzeciej głównej religii wyznawanej w Indiach. Wierzenia buddyjskie przypłynęły do Indii tysiąc lat przed naszą erą z Południowej oraz Wschodniej Azji. Nauką przewodnią jest osiągnięcie stanu nirwany, czyli duchownego wyzwolenia poprzez systematyczną i dogłębną medytację. Buddyzm jednak jest przypisywany w większej mierze Japonii, Chinom i Tybetowi.

Indie – społeczeństwo

Indie są jednym z najludniejszych krajów na świecie. Tutaj gęstość zaludnienia wynosi nawet ponad 300 osób na kilometr kwadratowy. Charakterystyczną cechą Indii jest podział społeczeństwa według kast, czyli ściśle zamknięte grupy społeczne.Wśród kast można wymienić grupy:

a) bramini – czyli wszyscy kapłani

b) kszatrijowie – czyli rycerze

c) wajśjowie – do tej grupy należą kupcy, rzemieślnicy, a także pewna część rolników

d) siudrowie – tu spotyka się pozostałą część ludności, czyli służbę, ludzi zależnych od innych, zaliczają się tutaj także nie-Ariowie.

Mimo prób zniesienia politycznych kast i teoretycznego pozbawienia podziały w XX wieku, według wyznań religijnych nadal one są wprowadzane w życie. Szczególnie ludność wiejska, w której panuje silne zakorzenienie tradycji, można zauważyć tego typu relacje.